ปัจจุบันไอวอรีโคสต์ ได้พลังงานส่วนใหญ่มาจากเชื้อเพลิงฟอสซิล โดย 70% ของพลังงานของประเทศมาจากก๊าซธรรมชาติ

               ไอวอรีโคสต์ตั้งเป้าที่จะเพิ่มสัดส่วนพลังงานหมุนเวียนมาอยู่ที่ 42% และลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลง 28% ภายในปี 2030 ในประเทศที่ความต้องการพลังงานเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว นวัตกรรมเช่นการใช้กากโกโก้อาจจะสร้างความเปลี่ยนแปลงขึ้นได้

               โดยรวมแล้ว โครงการนี้ใช้เงินราว 131,000 ล้านฟรังก์ซีเอฟเอ หรือประมาณ 7,595 ล้านบาท จะมีการสร้างโรงงานที่ผลิตไฟฟ้าจากเปลือกโกโก้ที่คล้ายคลึงกันนี้อีก 9 แห่งขึ้นทั่วประเทศ ในพื้นที่ที่มีการปลูกโกโก้ เพื่อที่จะได้มีวัตถุดิบพร้อมส่งให้กับโรงงานได้

               นอกจากการผลิตพลังงานหมุนเวียนแล้ว ยังหวังว่า การเปลี่ยนกากโกโก้ให้กลายเป็นพลังงานจะช่วยเพิ่มรายได้ให้แก่เกษตรกรปลูกโกโก้ราว 600,000 คนของไอวอรีโคสต์ด้วย

               เธอไม่ใช่เพียงคนเดียวที่คิดเช่นนี้ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เกษตรกรปลูกโกโก้จำนวนมากได้หันไปปลูกพืชชนิดอื่นที่ทำเงินได้มากกว่า อย่าง ยางพาราหรือกล้วย เนื่องจากปริมาณโกโก้ล้นตลาด ซึ่งสถานการณ์นี้เลวร้ายลงในช่วงการระบาดใหญ่ของโควิด-19

               "ฉันปลูกโกโก้และมันช่วยทำให้ลูกฉันได้เรียนหนังสือ แต่ผลตอบแทนต่ำมาก" เธอเล่า "เราไม่ได้กำไรมากนัก"

               แต่เธอสนับสนุนโรงไฟฟ้าพลังงานชีวมวลแห่งใหม่ โดยระบุว่า มันจะทำให้เธอมีรายได้เพิ่มขึ้น และจูงใจให้เธอปลูกโกโก้ต่อไป "เมื่อคิด ๆ ดูแล้ว ฉันเองก็เป็นหม้าย สามีเสียชีวิตไปเมื่อ 18 ปีก่อน รายได้พิเศษจะช่วยให้ฉันส่งหลานทั้ง 4 คนเรียนหนังสือได้ ได้เงินมากขึ้น ฉันก็มีเงินเก็บมากขึ้น"

               นอกจากการเปิดโรงไฟฟ้าแห่งใหม่แล้ว รัฐบาลไอวอรีโคสต์ยังได้เสนอให้จัดตั้งสหกรณ์ชุมชนของเกษตรกรผู้ปลูกโกโก้ กลุ่มเกษตรกรจะสามารถเก็บเงินได้มากขึ้นและเข้าถึงเงินกู้ ได้รับเงินปันผลมาใช้ในการจุนเจือครอบครัวและกิจการ

               โมฮัมเหม็ด อาโดว์ ผู้ก่อตั้งพาวเวอร์ชิฟต์ แอฟริกา (Powershift Africa) หน่วยงานวิจัยที่ตั้งอยู่ในกรุงไนโรบีของเคนยา ซึ่งให้คำแนะนำรัฐบาลต่าง ๆ ทั่วแอฟริกาเกี่ยวกับเรื่องพลังงาน ระบุว่า โครงการของไอวอรีโคสต์เกิดขึ้นในช่วงเวลาสำคัญ

               "การนำฝักโกโก้เหล่านี้ไปใช้งานได้อย่างประสบผลสำเร็จ ไม่เพียงแต่จะช่วยทำให้คนเข้าถึงไฟฟ้าได้ถ้วนหน้าเท่านั้น แต่ยังเพิ่มมูลค่าให้กับห่วงโซ่คุณค่าการผลิตโกโก้ นอกเหนือไปจากผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจด้วย" อาโดว์ กล่าว "การเก็บ การขนส่ง การเก็บรักษา และการแปรรูปฝักโกโก้ จะช่วยสร้างงานเพิ่มขึ้น จะช่วยทำให้คนจำนวนมากมีรายได้ที่ดีขึ้น"

               เอสเทอร์ รูโท ผู้จัดการทั่วไปของหน่วยงานการพัฒนาไฟฟ้าชนบทของเคนยา สนับสนุนโรงไฟฟ้าโกโก้เช่นกัน "มันเป็นการดำเนินการที่ดี" เธอกล่าวและระบุว่าการสร้างงานและการลดขยะเป็นข้อดีที่ได้เพิ่มเติมจากโรงงานนี้ "ไอวอรีโคสต์เป็นหนึ่งในเรื่องราวที่ประสบความสำเร็จของแอฟริกา โดยประชากร 94% เชื่อมต่อกับระบบการจ่ายไฟฟ้าของประเทศได้แล้ว"

               ไอวอรีโคสต์ไม่เพียงแต่เป็นผู้ผลิตโกโก้เท่านั้น แต่ยังนำของเสียของโกโก้มาใช้ให้เกิดประโยชน์ด้วยในกานา ก็กำลังมีการนำเปลือกโกโก้ไปใช้ผลิตไฟฟ้าแล้วเช่นกันในระดับเล็ก ๆ โจ ดาร์กวา, คาเรน มัวร์ แลเพื่อนนักวิจัย ที่มหาวิทยาลัยนอตติงแฮมของสหราชอาณาจักร ได้พัฒนาเครื่องปั่นไฟขนาดเล็กขนาด 5 กิโลวัตต์ ซึ่งใช้พลังงานจากเปลือกโกโก้

               เป้าหมายคือการทำให้พื้นที่ในชนบทมีไฟฟ้าใช้ ขณะนี้ในพื้นที่เหล่านี้มีคนเข้าถึงไฟฟ้าเพียง 50% เท่านั้น โอกูเล่าว่า ไอวอรีโคสต์ ยังมีแผนการสร้างโรงงานเปลี่ยนเปลือกโกโก้ให้เป็นน้ำมันไบโอดีเซลด้วย

               การหาประโยชน์เพิ่มเติมจากสิ่งที่เป็นของเสียในไอวอรีโคสต์ ซึ่งเป็นประเทศที่ชื่นชอบการเพาะปลูกมากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก อาจช่วยให้เกษตรกรยังคงปลูกโกโก้ต่อไปอีกหลายปีข้างหน้า แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอาจจะทำให้การปลูกโกโก้ลำบากขึ้น แต่ในพืชที่เผชิญกับความกดดันหลายอย่างก็ยังคงมีเมล็ดพันธุ์แห่งความหวังอยู่

ที่มา: bbc.com