ความมั่นคงอาหารในประเทศเขตร้อนชื้นจะลดลง เมื่อพันธุ์ปลาจำนวนมากอพยพหนีการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจากแหล่งที่พวกมันอยู่อาศัยไปยังเขตอุณหภูมิที่อบอุ่นมากขึ้นแถบขั้วโลก

.

     จากการศึกษาที่ตีพิมพ์ในวารสาร Nature Sustainability เกิดความท้าทายกับผู้นำในการกำกับดูแลนโยบายอย่างจริงจัง เมื่ออุณหภูมิของทะเลสูงขึ้นส่งผลให้ปลาหลายสายพันธุ์ในเขตร้อนชื้นจะอพยพไปยังแหล่งน้ำที่เย็นกว่าเพื่อการเอาตัวรอดและรักษาสายพันธุ์ต่อไป
.
     จอร์จ การ์เซีย โมลิโนส์ จากมหาวิทยาลัยฮอกไกโด และเพื่อนร่วมงานทั้งในญี่ปุ่นและสหรัฐอเมริกาได้พัฒนาแบบจำลองคอมพิวเตอร์ขึ้นมา แสดงผลให้เห็นว่าปลาที่เป็นความต้องการของตลาด 779 สายพันธุ์ จากสัดส่วน 2,012 สายพันธุ์ จะเพิ่มขึ้นหรือลดลงขึ้นอยู่กับสถานการณ์การปล่อยก๊าซเรือนกระจกในระหว่างปี 2558 – 2643
.
     แบบจำลองแสดงให้เห็นว่าภายใต้สถานการณ์การปล่อยก๊าซเรือนกระจกในระดับปานกลาง ภายในปี 2643 ประเทศเขตร้อนอาจสูญเสียพันธุ์ปลา 15% จากทั้งหมด 2,012 สายพันธุ์
.
     หากการปล่อยก๊าซเรือนกระจกพุ่งสูงมากขึ้นอีกก็อาจสูญเสียสายพันธุ์ปลาสูงถึง 40% หรือประมาณ 779 สายพันธุ์
.
     จากแบบจำลองสถานการณ์การปล่อยก๊าซเรือนกระจกในระหว่างปี 2558 – 2643 พบว่าประเทศในแอฟริกาตะวันตกเฉียงเหนือ หนึ่งในกลุ่มประเทศเขตร้อนอาจสูญเสียสิ่งมีชีวิตในสัดส่วนที่มากที่สุด รองลงมาเป็นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แคริบเบียนและอเมริกากลาง
.
     โมลิโนส์ และเพื่อนร่วมงานของเขาแนะนำว่า ควรมีการเปิดเจรจาพหุภาคีของประเทศที่ได้รับประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงของสายพันธุ์ปลาและประเทศที่ที่จะสูญเสียประโยชน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศในเขตร้อนควรได้รับการชดเชยความเสียหายจากการประมง
.
     ในขณะเดียวกันข้อมูลนี้ควรมีการนำไปใช้ในการวางแผนการทางการเงินอื่นๆ เช่น กองทุนสภาพภูมิอากาศสีเขียวซึ่งจัดตั้งขึ้นเพื่อช่วยเหลือประเทศกำลังพัฒนาในการปรับตัวและลดผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
.
"     การประมงในประเทศที่ได้รับผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอาจถึงจุดจบอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่หากมีการร่วมมือกันระหว่างประเทศพร้อมกับมาตรการบังคับลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกอย่างเข้มงวด อาจจะลดผลกระทบนั้นลงได้" โมลิโนส์ สรุป